دنياياقتصاد- ايمان مهديزاده : بيش از يک دهه از شهرت سامانهاي جهاني براي خريد و فروش کالاي دست دوم ميگذرد که يک ايراني آمريکايي آن را در ينگه دنيا راهاندازي کرد. گرچه پيش از آن خريد و فروش کالاهاي دست دوم در ايران وجود داشت. روزهايي که پيلهوران در روستاها ميگشتند و کالاهاي نو و دست دوم را ميخريدند و ميفروختند و در شهرها صرفا سمساريها خريدار و فروشنده کالاهاي دست دوم بودند. بخش مرفهتر ميفروخت و قشر پاييندستي ميخريد.
ضعف اقتصادي مردم باعث رونق استوک فروشها
امروز اما شرايط تغييراتي کرده است: خريد و فروش کالاهاي مختلف، روز به روز رونق بيشتري پيدا ميکند که اقتصاد خانوار مهمترين دليل آن است. بهرهمندي از تنوع با کمترين هزينه نيز يکي از دلايل اين رونق بهحساب ميآيد. نزديک به سه دهه پيش البسه و بوت و انواع کفش کتاني که مرجوعي انبارهاي همسايههاي شرقي (پاکستان) و غربي (ترکيه) بود يا بهعنوان کالاي دورريختني با قيمت بسيار ارزان به مرزها رسيد، کرکره فروشگاههايي با عنوان تاناکورا بالا رفت و استفاده از کالاي مصرفي معمول در فرهنگ جامعه ايراني جا خوش کرد. گرچه اين فروشگاهها نه نيازي به گرفتن جواز از اتحاديه و صنفي داشتند و نه ضمانتي براي محصول فروخته شده اما تنوع و قيمت ارزان نسبت به کالاي نو باعث افزايش ريسکپذيري مشتريان ميشد و در فروش خوب و موفق آنها تاثيرگذار بود. اين رويه چنان در جامعه رشد کرده که فروشنده و خريدار از قبل بيشتر شده اما نه فروشندگان از سر بينيازي ميفروشند و نه خريداران ديگر فقط اقشار ضعيف جامعه هستند. همه مردم بهطور همزمان هم خريدارند و هم فروشنده. يک تغيير مهم ديگر هم رخ داده است؛ امروز ديگر فقط مغازههاي سمساري نيستند که معاملهها را جوش ميدهند. زمانه، زمانه سمساريهاي آنلاين است؛ از پوشاک تا لوازم خانگي و الکترونيکي در فضاي مجازي رونق خوبي دارد.
مقالات بيشتر:سمساري در تهران نو
درباره این سایت